ผัวเด้อ บ่เเม่นสัมปะทาน พอสิมีโครงการเอื้ออาทรให้กับผู้ใด๋
เสียทองท่อหัว บ่ยอมดอกเด้อสิเสียผัวไป
คำโบราณเพิ่นว่าไว้ ท่องให้ขึ้นใจ เด้อคุณสามี
ล่ะเป็นเวลาหลายปี เเต่เเต่งงานอยู่กับอ้าย
มีโซ่ทองคล้องใจ ให้เฮาได้ซมซื่น
ยากปานใด๋อดสาบืน เลี้ยงลูกสองอ่อนน้อย
โอย จนได้ดอกใหญ่มา
ใจนางเริ่มเมื่อยล้า ย้อนว่าพ่อมันหลายใจ
ทนบ่ไหวเเล้วเมียหลวง สิไล่ทวงเเล้วเด้อค้า
ใจบ่ดีคือใบหน้า พอสิได้ศรัทธา ทานผัวให้คนอื่น
ล่ะเมียหลวงทนขมขื่น ฝืนยิ้มเเล้วยิ้มเล่า
มาขอเว้าให้ส่วงใจ เจ็บในๆ โอ๊ยน้อละน่า
เชือกที่ผูกตาย ยังเเก้ง่ายกว่าใจผูกพัน
คนเป็นผัวเมียกัน ก็ต้องสำคัญยิ่งกว่าสิ่งใด
มื้อนี้ เมียหลวงสิทวงคืนหัวใจ เเม่นสิเป็นหรือตาย
ยอมบ่ได้ดอกเฮา
เขามาทีหลังเป็นหยังกะต้องเอาใจ
เสียงนี้จากเมียใหญ่ มันต้องดังกว่าเขา
บืนบกบืนบาก ทนลำบากมานานเนาว์
สิยกผัวให้เขา เอาไว้ชาติหน้าตอนบ่าย บ่าย
เหลือใจฮ้ายผัวเฮาเป็นไป เฮ็ดได้น้อห่า
เหลือใจฮ้ายผัวเฮาเป็นไป เฮ็ดได้น้อห่า
เฮ็ดน้ำตาเมียหลวงผู้เค้าเต็มเบ้าเอ่อไหล
รับบ่ได้ดอกพ่ออุ่นทูลหัว สิยอมปล่อยผัวให้ไปมีเมียน้อย
อย่ามาออย สำออยมาเว้าเอาใจกะส่าง
ขนเงินมาแม่นเป็นกะลัง กะอย่าหวังเถาะเจ้า
ว่าอีเฒ่าสิปล่อยไป
เเก้วตาดวงใจ ชายคนใหญ่ หญิงผู้น้อง
ลูกคือโซ่ทอง เขาสิอยู่สิคิดจั่งใด๋
มื้อนี้เมียหลวงมะขอ เว้าเปิดใจ
ฝากเสียงตามสายไปบอกซุมเเย่งผัวเพิ่น
โอน้อ ฟังเอาเด้อ เด้อซุมเมียน้อย เมียหลวงสิสอนสั่ง
ตบมือข้างเดียวบ่ดัง บ่ดังดอกเด้ออิหล่า
อย่ามาท้า กะส่างตาม เถาะน่า
โอน้อ อย่าสุมาเด้ออยากปีนต้นงิ้ว
เหล็กเเดงเขาสิเเทงหน่ำ
ศิลข้อสามบาปหนักคักเเท้
ทางเเก้โลดบ่มี เจ้าเอย เจ้าเอย
โอน้อ หันมาฟังเด้อเเม่นทางพี้
ผัวโตดีเจ้าฟังไว้เเหน่
บัดยามเจ้าน้อเเก่เฒ่า
เมียน้อยเจ้าสิเบิ่งเเยงบ่น้อ ผัวเอย
โอน้อ คันเจ้าตายยามเเก่เฒ่ามา
เขาคงหาเอาผัวใหม่
กินเข่าผ่าหัวใจสุมื้อ
สังมาดื้อบ่เเม่นเเนว เเท้น้อ ผัวเอย ผัวเอย
ทางเดินคู่ผัวเมียนั้น ทางเดินคู่ผัวเมียนั้น
คือลิ้นกับฟัน โบราณเพิ่นว่า
เคยเสียน้ำตา นี้เพราะผัวเจ้าชู้
เจ้าชู้ เจ้าชู้ เจ้าชู้
ดูไว้เป็นบทเรียน
อย่าสิปล่อยเอี่ยนลงหนองน้ำใหญ่
ลูกผัวไผกะต้องฮักต้องหวง
มื้อนี้เมียหลวงมาขอเว้า มื้อนี้เมียหลวงมาขอเว้า
จำใส่ใจเอาซุมเมียน้อย
ฟังเอาซุมเมียน้อยทั้งหลาย บ่อยากตายถอยไป ถอยไป
ปิ้วๆ ฮือ ฮือ กูมาสูนเเท้น้อ ฮือ ฮือ